objawianie

Po pierwsze dziękuję za wszystkie ciepłe słowa i zrozumienie. Na Was zawsze można liczyć :*

Tak jak obiecałam. Podaję swoją wagę. Wynik z dziś:

51,4 kg

Dwa kilogramy mniej. Coraz bliżej celu.

Ostatnie dni były dla mnie trudne. Nie mogłam sobie poradzić, że sobą i swoimi emocjami. Byłam wewnętrznie obolała i zdezorientowana. Napisałam 27 listów do człowieka, który nigdy ich nie przeczyta. Ja przeczytałam, wiele razy,aż po którejś analizie samej siebie dostąpiłam oczyszczenia.

Miłość jest miłością. Jeśli jest prawdziwa jest wieczna i potężna. Jak mogłam wmawiać sobie, że mogę być od niej silniejsza? Kocham tego człowieka i tak będzie już zawsze. Nie musi to jednak zniszczyć mojego życia.

Traktowałam, oboje traktowaliśmy to uczucie jak fatum, jak przekleństwo. Marzyłam tylko o tym, żeby uciec i zapomnieć.

Nie chciałam pozwolić sobie zrozumieć, że nie ma miejsca w którym mogłabym się schować.

Istnieje jakiś powód dla którego się spotkaliśmy. Jestem tego pewna. Nie chcę już tego zrozumieć, po prostu to wiem.

Skoro jest właśnie tak, niech ta miłość będzie nam błogosławieństwem, siłą i amuletem. Nieśmy ją przez życie, każde przez swoje. Już nie chcę usłyszeć, że mnie nienawidzisz i nie możesz na mnie patrzeć. Chcę, żebyś mnie kochał zawsze, a jeśli kiedyś przypadkiem spotkamy się na ulicy- nic nie mów. Nie przerywaj tego milczenia między nami. Zawsze potrafiliśmy to robić.  Nawet się nie zatrzymuj, po prostu pozdrów mnie uśmiechem i miń mnie bez słowa.

Mam nadzieję, że kiedyś wybaczysz mi wszystko. Ja wybaczyłam. Chodzi tylko o to, że bardzo chcę Twojego szczęścia.

Nigdy nie wiedziałam w co wierzymy, oprócz siebie wzajemnie, ale ponieważ jestem bezradna i Ty być może też, co wieczór odmawiam za nas modlitwę, w której proszę żebyś mógł być szczęśliwy, żebyś mógł być bezpieczny. Wtedy miałabym prawie wystarczająco dużo. Moja miłość nigdy nie była tak doskonała.